top of page

Frailty and Ageing

Σήμερα ήδη σε κάποιες χώρες η ομάδα του ηλικιωμένου πληθυσμού αντιστοιχεί στο ένα τρίτο του ενεργού πληθυσμού, ενώ αναμένεται η αύξηση αυτή να παρατηρηθεί στις επόμενες δεκαετίες σε πολλές χώρες.

Η μακρά πορεία των χρονίων νοσημάτων αλλά και αυτή καθ' αυτή η εξέλιξη της εκφύλισης του γήρατος, επιδρούν συνήθως αρνητικά στη λειτουργική ικανότητα των γηρασκόντων, καθιστώντας δυσχερή την ικανοποίηση τόσο των IADLs όσο και αυτών ακόμη του πυρήνα των ADLS.

Ειδικότερα η αδυναμία διαχείρισης έστω και μίας από τις ADLs οδηγεί μοιραία σε εξάρτηση από υποστήριξη φροντίδας.

Η συνθήκη αυτή εξακολουθεί συχνά δυστυχώς ακόμη και σήμερα να ευθύνεται για την εγκατάλειψη του σπιτικού περιβάλλοντος και τη μετατόπιση του μοντέλου διαβίωσης από αυτό που κάθε φορά ορίζεται ως κανονικό σε αυτό του νοσοκομειακού ή άλλου ιδρυματισμού. 

Close-up of black and white portrait of an elderly woman..jpg
Grandma. Closeup black and white portrait of an elderly woman..jpg
Happy senior couple sitting in summer near lake during sunset.jpg
A loving, handsome senior couple on a black background..jpg

Quality of  Life

Η επιθυμία όμως των ανθρώπων να ζουν αυτόνομα και ανεξάρτητα, να είναι ασφαλείς, να συντηρούν και να ενισχύουν τις προσωπικές τους σχέσεις, να απολαμβάνουν και να εξελίσσονται, δεν επηρεάζεται από την ηλικία και τη γενική τους σωματική κατάσταση. Παραμένει γενικά σταθερή.

Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν, η ποιότητα της ζωής εξαρτάται σε ένα μεγάλο βαθμό από την ικανότητα τους να διατηρούν την αυτονομία και την ανεξαρτησία τους.

Community Care

Εξετάζοντας, ειδικά το τμήμα του πληθυσμού μεγαλύτερης ηλικίας που έχει ανάγκη μακροχρόνιας φροντίδας ή εξαρτάται σταδιακά από αυτή, προκειμένου να διασφαλίσει τις ανωτέρω παραμέτρους ποιότητας και ιδιαίτερα την αυτόνομη και ανεξάρτητη διαβίωση, αναζητείται διεθνώς η καλύτερη οργανωμένη παρέμβαση προκειμένου να επιτευχθεί μία νέα θετική ισορροπία μεταξύ αναγκών, επιθυμιών και δυνατοτήτων.

Στο σύγχρονο αναπτυγμένο κόσμο κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος, η εναλλακτική κοινοτική φροντίδα έναντι του ιδρυματισμού των προηγουμένων δεκαετιών.

"Aging  In Place'

Tο 90% των ενηλίκων ηλικίας άνω των 65 ετών αναφέρουν ότι προτιμούν να παραμείνουν στην κατοικία τους καθώς μεγαλώνουν [Wolfensberger, W. (1972).]

Community Caregiving

of

LTCS

Οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη υποστήριξης φροντίδας προκειμένου να διαβιώσουν, έχουν εξ' ορισμού απωλέσει το προνόμιο της ανεξάρτητης διαβίωσης.

 

Μπορούν όμως και οφείλουν να συντηρήσουν την αυτονομία τους. Τη δυνατότητα δηλαδή, να σχεδιάζουν τον τρόπο που θα προσαρμόσουν τη ζωή τους στη λειτουργική τους ικανότητα της κάθε στιγμής επιδιώκοντας τη μέγιστη δυνατή ποιότητα, δυνάμενοι να επιλέξουν εξατομικευμένα τις καταλληλότερες υπηρεσίες και προϊόντα που διατίθενται για την υποστήριξη τους.

 

Οι υπηρεσίες κοινοτικής φροντίδας από την άλλη, σχεδιάζονται για να διευκολύνουν τους ανθρώπους στη διαχείριση  των ADLs (Activities of Daily Living), όσο και των IADLs (Instrumental Activities of Daily Living).

Κυρίαρχος στόχος είναι προφύλαξη της αυτόνομης διαβίωσης στο οικείο περιβάλλον. Σε κάθε άλλη περίπτωση ασυμβατότητας, οφείλει να προτείνεται ως εναλλακτική λύση η υποστήριξη σε εξειδικευμένα στεγαστικά περιβάλλοντα (στεγαστική φροντίδα), προφυλάσσοντας γενικότερα το κανονικό κοινωνικό μοντέλο της ζωής.

Το LTCS θέτει επιδιώκει να εξελιχθεί σε εξειδικευμένος πάροχος τέτοιων υπηρεσιών.

An elderly couple spending time together.jpg
KOKKINO 2.jpg

Ελευθερία στις επιλογές

Υποστήριξη Της Αυτόνομης Διαβίωσης

Υποβοηθούμενη Διαβίωση

COMMUNITY CARE

Ο τομέας κοινωνικής φροντίδας του LTCS μέσω της Qualiving, επιδιώκει πρωτίστως και με κάθε δυνατό τρόπο να υποστηρίξει την αυτόνομη διαβίωση (Independent Living IL).

Παράλληλα όμως, λειτουργώντας ήδη από το 2007 την πρώτη στέγη υποβοηθούμενης διαβίωσης στη Θεσσαλία, οργανώνει το ίδιο υπεύθυνα και το δευτεροβάθμιο επίπεδο, αυτό δηλαδή της εξειδικευμένης στεγαστικής φροντίδας για εκείνους που θα αναγκαστούν κάποια στιγμή να εγκαταλείψουν το οικείο περιβάλλον τους εξαιτίας της λειτουργικής ασυμβατότητας με το ενδογενές βιοψυχοκοινωνικό τους δυναμικό της στιγμής εκείνης.

Σχεδιάζει στη βάση του διεθνούς προσανατολισμού και των ερευνητικών αποτελεσμάτων που δημοσιεύονται ήδη από το 2005, υψηλής τεχνολογικής επένδυσης smart homes, επιδιώκοντας τη μέγιστη δυνατή διασφάλιση της κανονικότητας.

Ήδη έχουν υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο δύο δομές ενός συγκροτήματος κατοικιών, ειδικών και ξεχωριστών για ανθρώπους με νοητική και κινητική απομείωση. 

Community

Caregiving

of

LTCS

Κοινοτικός Σταθμός

home based care

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, οι άνθρωποι καθώς μεγαλώνουν συνδέουν σε ένα μεγάλο βαθμό την ποιότητα στη ζωή τους με την ικανότητα τους να διατηρήσουν την αυτονομία, την ανεξαρτησία τους και την παραμονή τους στο σπίτι και στο οικείο περιβάλλον.

 

Στα προχωρημένα στάδια της τρίτης και τέταρτης ηλικίας βιώνουν σταδιακά μία βιολογική αποδυνάμωση αναζητώντας μία μόνιμη και σταθερή αναφορά για την υγεία τους, περνούν όλο και περισσότερο χρόνο στο σπίτι τους περιορίζοντας την κοινωνική τους δραστηριότητα, δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν στις δραστηριότητες οργάνωσης της ζωής τους (IADLs:ψώνια, μαγείρεμα, καθαριότητα κ.λ.π.) και τελικά χάνουν τις δεξιότητες που έχουν κατακτήσει από τη πολύ παιδική τους ηλικία και τους βοηθούν να είναι ανεξάρτητοι και να ανταποκρίνονται στις καθημερινές ανάγκες διαβίωσης (ADLs: ατομική υγιεινή, μετακίνηση, σίτιση), 

 

Όταν κάποιος δυσκολεύεται να ικανοποιήσει έστω και μία από τις πυρηνικές ADLs, καθίσταται αυτόματα εξαρτημένος από φροντίδα. Το ερώτημα πλέον εστιάζει στην ποιότητα και οργάνωση της φροντίδας αυτής προκειμένου να διασφαλιστεί η πολυπόθητη συνθήκη της αυτόνομης διαβίωσης στο σπίτι.

Πρωταρχικός και θεμελιώδης στόχος του LTCS με την οργάνωση και ανάπτυξη της κοινοτικής φροντίδας, είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους στα προχωρημένα στάδια της γήρανσης να διασφαλίσουν τη μακρύτερη δυνατή παραμονή στο σπίτι τους ικανοποιώντας τη συντρηπτικά δηλωμένη επιθυμία.

Να διασφαλιστεί δηλαδή το προνόμιο της ανεξάρτητης και αυτόνομης διαβίωσης (IL: Independent Living).

Να ζει δηλαδή κανείς και να γηράζει στο σπίτι του (ageing in place), με εξειδικευμένη και εξατομικευμένη υποστήριξη. 

Tο 90% των ενηλίκων ηλικίας άνω των 65 ετών αναφέρουν ότι προτιμούν να παραμείνουν στην κατοικία τους καθώς μεγαλώνουν [Wolfensberger, W. (1972).]

Στέγες Υποβοηθούμενης Διαβίωσης

residential  care

Το σπιτικό περιβάλλον κάθε ανθρώπου συνήθως έχει σχεδιαστεί και έχει διαμορφωθεί προκειμένου να ικανοποιήσει τους στόχους και τις επιθυμίες, την προοπτική και τη δυναμική της ζωής του,.

Μέσα σ' αυτό οργανώνεται και εξελίσσεται η ζωή του, συννυπάρχουν και αναπτύσσονται τα αγαπημένα του πρόσωπα, δημιουργούνται άρρηκτοι οικογενειακοί δεσμοί, ενώ παράλληλα γύρω από αυτό διαμορφώνονται οι κοινωνικοί δεσμοί γειτονίας. 

Είναι προφανής η μοναδικότητα, η "ιερότητα" με την οποία αντιμετωπίζει ο καθένας το σπίτι του, ως σημείο αναφοράς συμπύκνωσης και προβολής ολόκληρης της ζωής του.

Για κάποιους ανθρώπους όμως έρχεται κάποτε η στιγμή που εκόντες άκοντες αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σπιτικό τους περιβάλλον, λόγω ασυμβατότητας με τη λειτουργική τους ικανότητα, εξαιτίας μίας σοβαρής εξελισσόμενης έκπτωσης του φυσικού ή και του νοητικού τους δυναμικού, την οποία αδυνατεί δυστυχώς να υποστηρίξει το υφιστάμενο οικείο περιβάλλον.

Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί στην περίπτωση αυτή, είναι που οφείλει τελικά να μεταβεί ο άνθρωπος στο στάδιο αυτό της ζωής του.

Η λύση που προτείνεται δυστυχώς ως μονόδρομος ακόμη και σήμερα, είναι η εισαγωγή και η μακρά παραμονή σε μία δομή υγείας (κλινική κ.λ.π.). Σε ένα ιατροκεντρικό περιβάλλον δηλαδή το οποίο είναι εξ' ορισμού σχεδιασμένο, προσανατολισμένο και διαμορφωμένο για την αντιμετώπιση της νόσου.

Βρίσκεται δηλαδή κάποιος εξαιτίας της ανάγκης για υποστήριξη φροντίδας να ζει σε ένα περιβάλλον ξένο και απρόσφορο με τις ανάγκες και τις επιθυμίες του (φαγητό, ύπνος αφύπνιση, διημέρευση κ.λ.π.), τις οποίες καλείται τώρα να προσαρμόσει σε ένα πρότυπο εργασιακής ροής μαζικότερης και διαφορετικής κατεύθυνσης.

Η κατάσταση αυτή διεθνώς ορίζεται διεθνώς ως (νοσοκομειακός ιδρυματισμός - hospital institutionalization). Η λύση αυτή θεωρείται εδώ και χρόνια ξεπερασμένη διεθνώς καθώς δεν ικανοποιεί και δε συμβαδίζει με τις σύγχρονες επιστημονικές, ανθρωπιστικές και ηθικές αντιλήψεις.

 

Αντ' αυτού προτείνεται η υποβοηθούμενη διαβίωση, η στεγαστική φροντίδα στην κοινότητα, σε προστατευόμενες ολιγομελείς σπιτικές ειδικές δομές. 

SMART HOMES

Smart Urban Assisted Stay

ΣΥΔ ΥΠΑΓΩΓΗ_edited_edited_edited.png

smart residence A

Smart Urban Assisted Stay

21 ΥΠΟΓΕΙΟ_edited.png
21 ισογειο_edited.png
21 ημιοροφος_edited.png
21 α_edited_edited.png
21 β_edited_edited.png
21 c_edited_edited.png
21 d_edited.png
21 e_edited.jpg
21 δωμα_edited_edited.png

smart residence B

Smart Urban Assisted Stay

19 υπογειο_edited_edited.png
19 ισόγειο_edited.png
19 Α_edited.png
19 β_edited.png
19 γ_edited.png
19 δωμα_edited.png

Το LTCS υποστηρίζει, με υπηρεσίες προστατευόμενης στέγασης (residential care)., όταν αυτή κρίνεται απαραίτητη προκειμένου να μπορέσει κανείς να διαβιώσει με την ελάχιστη απαραίτητη ποιότητα.

Η υποστήριξη των ενοίκων στις στεγαστικές δομές είναι καθολική, κατοχυρώνοντας παράλληλα τα αυτονόητα δικαιώματα της ατομικότητας και ιδιωτικότητας και γενικότερα της ελευθερίας στις καθημερινές επιλογές (φαγητό, ωράριο ύπνου αφύπνισης, κοινωνικές επαφές, ψυχαγωγία, δημιουργικότητα κ.λ.π.)..

bottom of page